Heerde - Maarheeze, Pelgrimspad deel II, etappe 5

Vandaag de wat latere trein gepakt omdat de sprinter tussen Eindhoven en Sittard niet vroeger vertrok.

Zo kwart voor tien kwam ik aan in Heeze, mooi op tijd voor de koffie na reistijd van 2 uur. Het restaurant waar ik de vorige keer iets had gedronken was nog dicht, personeel zat buiten op terras wachtend op de sleutel dus toen maar iets gaan drinken bij de overburen.Een hotel-restaurant waar de gasten nog aan het ontbijt zaten maar gelukkig wel koffie verkrijgbaar. Het was een mooie zonnige dag aan het worden, nog wel wat fris dus wanten en winterjas aan. Eerste stukje ging parallel aan de oprijlaan naar het kasteel, wel even richting kasteel gewandeld omdat zulke gebouwen mij altijd blijven fascineren. Achter het kasteel ligt nog een mooi ijskelder en daarna ging het de bossen in en de hei op. Veel hardlopers, mensen die het hondje gingen uitlaten en mountainbikers, daar heb je meestal nog het meeste last van. Zij gaan er meestal vanuit, het voetpad is voor snelverkeer dus hup van het pad af.

Het eerste stuk bos was genoemd naar Hubertus, en zou ingericht zijn vlg een strak geometrisch patroon, ws wel zichtbaar vanuit het vliegtuig maar toen ik er zo doorliep was dat niet zichtbaar. Na de Hubertusbossen liep ik de heidevelden in echter 's winters valt het nooit zo op. Aan de ene kant van het pad allerlei vennetjes en aan de andere kant constant zicht op flats van Eindhoven en de verkeerstoren van het vliegveld. Nog steeds regelmatig wandelaars en hardlopers, een populaire route in de omgeving. De eerste wat grotere ven was Waschven, hierin werden vroeger de schapen gewassen daarna kwam Beuven, die ven is door het uitbaggeren flink groot en diep geworden met als resultaat ook veel watervogels. Hierna begon weer een stuk bos bij Someren, Huize Witveen. Het bos liep gelijk op met de golfbaan en er stonden allerlei informatiebordjes bij de bomen, Coopertestbaan en naar de Somerensche Heide met ook hier weer veel bomen en niet-zichtbare heide. Het pad bleef gelukkig goed begaanbaar, weinig echt blubberpaden. Door de drukte van de omgeving weinig "wilde" dieren gezien terwijl er wel paarden / schapen / hooglanders en koeien zouden moeten lopen. In de verte zag ik wat losliggende boerderijen / huizen maar geen kerk. na de Somerensche Heide was het de beurt aan de Vrolijke Jager, een bos met veel naaldbomen en een groot stuk heide de Pan. Even langs een stukje hard zandpad om zo het bos in te gaan de Hugterheide wat een paar kilometer lang de dorpsgrens van Maarheeze bleef volgen. Dit gedeelte grenst aan Limburg en in de tijd van de beeldenstorm en daarna mochten de rooms-katholieken niet meer hun eigen kerk bezoeken dus gingen ze naar schuilkerken of zoals bij Maarheeze de Grenskerk. De kerkdiensten zijn gehouden tot rond 1681 en op de fundamenten van het kerkje is weer een openluchtkerk gebouwd. Achter de Grenskerk is een grote open vlakte met water waar veel bijzondere planten en vogels te vinden zijn. Het is niet vrij toegankelijk dus het was spieken door de tralies.

Inmiddels was het al eind van de middag, lang stuk gelopen vandaag en nu weer terug met de trein naar Delft. Ik merkte wel dat het nog vroeg in het jaar was, toen de zon onderging was het erg fris op het bankje. De volgende etappes kunnen niet meer zonder overnachting de reistijd gaat naar de 21/5 - 3 uur heen of terug dus dat wordt te gek.