Drunen - de IJzeren Man, Pelgrimspad deel I, etappe 11

Door omstandigheden laat op pad maar rond 13 uur begon ik met wandelen, het was droog toen ik s morgens op pas ging, goot het van de regen. De voorspellingen. Waren ook niet goed dus ipv kleine rugzak had ik de grote meegenomen met droge kleren en droge schoenen. Ik had voor die nacht een B&B geboekt dus het beter om wat droogs bij mij te hebben.

In Drunen zelfs had ik al snel weer de wandelroute opgepakt en eerst liep ik diverse woonwijken maar al snel kwam ik in een natuurgebied de Overlaat, veel wandelaars met honden op de been. Langs de recreatieplas het pad gevolgd naar afwateringskanaal , op de kaart leek mij dit een saai stuk maar het viel heel erg mee, een rustig voetpad tussen bomen, geen verkeer alleen wandelaars, honden en fietsers  over een bruggentje en daarna liep ik al snel de Drunense Heide op. Echter in dit seizoen was er geen heide te bekennen, alleen bomen en struikgewas. Dit bos werd langzaam aan steeds zanderiger en helaas de het boekje steeds onduidelijker. Waarom ze hier geen bordjes, paaltjes, bomen gemarkeerd hebben geen idee maar de kleine zandvlakte werd een grote zandvlakte zonder dat er een mens of dier te bekennen viel. Het boekje schreef ook netjes u loopt nu naar het oosten, het oosten dat zegt mij als dummy toch helemaal niets, er scheen geen zon, kompas kon ik niet vinden op mijn ultramoderne iPhone gelukkig was het nog niet schemerig maar echt genieten kon ik niet van de zandhoop.

Na denk ik half uur sjouwen en zwoegen ( kan ook minder geweest zijn) zag ik in de verte mensen lopen, mensen houdt in bewoonde wereld pff redding in zicht. De mensen verdwenen verdwenen wel in het bos maar ik had nu een richtpunt. Na een tijdje verschenen weer mensen en die kon ik gelukkig aanspreken en de weg vragen. Het varkensbos en Capucijnenberg was ik misgelopen maar ik was gelukkig weer in de bewoonde wereld. Met deze wandelaars opgelopen naar de Rustende Jager waar zij aan de koffie gingen en ik mijn pad vervolgde, gelukkig over een fietspad dat moest goed gaan. Maar normaal zou ik het heerlijk vinden, vandaag niet dus na een paar honderd meter ging het weer het bos in :-(, het leek redelijk aangegeven maar ook hier een keer verkeerd gelopen gelukkig liep het pad dood en was ik er redelijk snel achter waar ik verkeerd was gegaan. Het bospad liep helemaal door tot vlak bij Distelberg, zo'n kleine 6 km. Het was wel lekker lopen, gelukkig niet meer verdwaald en in de schermer kwam ik uit het bos, ik had een B&B in Cromvoirt geboekt dus vanaf Distelberg ong. 3 km maar dit pad liep over verlicht fietspad dus geen enkel probleem. Inmiddels wandelde ik wel op mijn reserves, alleen een half flesje over gedronken en voor de rest niets aan 1 stuk door gelopen maar ik was op tijd uit het bos, kon niet meer verdwalen en het dorpje kwam in zicht. Het pannenkoekenhuis was erg verleidelijk maar ik besloot toch door te lopen, anders zaten er mensen zo lang op mij te wachten. Bij de boerderij aanbellen, geen gehoor, nog een keer bellen weer niets, ik hoorde wel tv dus op mijn iPhone de reservering nogmaals gecheckt, dat klopte en toen het telefoonnr gebeld en ik hoorde vanaf haar al antwoorden. Het klopte gelukkig, binnen wat gedronken en gepraat maar mijn lampje ging snel uit. Rond half negen lag ik plat en veel van Wie is de mol heb ik niet gezien of gehoord.