Spoordonk - Knegsel, Pelgrimspad deel II, etappe 2

Vroeg mijn bed uit zodat ik met korting de trein kon nemen naar Tilburg, om half negen startte ik in Spoordonk met motregen, helaas hadden ze dat niet voorspeld, gelukkig wel mijn regenjas bij mij. Via Spoordonk gewandeld naar Kapel De Heilige Eik, een kapel waar jaarlijks nog zo'n 25.000 pelgrims komen. Deze kapel is van 1854, de oorspronkelijke kapel is tijdens de beeldenstorm vernietigd. Binnen in de kapel een tijd met een man staan praten over de kapel, omgeving en natuurlijk wandelen Heel bijzonder van hem kreeg 2 kleine hangertjes 1 v Maria en 1 van St. Michiel voor bescherming tijdens mijn wandeltochten, ook hier natuurlijk een flater geslagen , de kapel stond vol met witte rozen, grote bloemstukken, stukken met verse bloemen aan de muren dus ik vroeg in mijn onschuld of de kapel ook gebruikt werd bij trouwerijen? Nee, de bloemen waren afkomstig na begrafenissen, ook was er een strooiveld voor as. Wat ook heel bijzonder was, dat er rondom de kapel de kruisweg hing, afkomstig uit een kerk die dicht ging en op deze manier zijn de stenen bewaard gebleven. Na de Heilige Eik doorgewandeld naar Middelbeers, onderweg of in huizen een ingemetseld Mariabeeldje of hoog in een boom een kruis, je merkt dat het geloof daar nog een grotere rol speelt dan hier in het westen van het land. Ook de tijd v carnaval was aangebroken, versierde huizen, andere vlaggen, andere plaatsnamen. Via landgoed Baest langs de Beerze aangekomen in Middelbeers, tijd voor koffie en toilet maar helaas nog vroeg op de dag en maandag dus alles gesloten. In een garage gevraagd of ik daar naar toilet mocht en gelukkig het mocht. Na Middelbeers via bossen naar Landschotse Heide, nu weet ik het zeker. Ik wil gewoon wonen in een hutje op de hei. Wat geniet ik iedere keer toch van de hei, de natuur daaromheen  dus wie weet nieuwe schaaphoedster in wording haha. In dit gebied hadden de Duitser een complete haven en boten nagebouwd om te oefenen in de WO2, lange hogere stukken gras met sloten eromheen (7 m br en 50 m lang) zodat de piloten in opleiding konden oefenen in bombarderen. Na de hei / bos richting Vessem, inmiddels was het twaalf uur geweest dus hoopte in Vessem wat te kunnen eten en drinken, dit liep anders want er stond een schaap vast met z'n kop in voerkar, tja om zo een wei in te lopen schiet ook niet op, dus 114 gebeld doorverbonden met de brandweer want die gaat over zulk soort dingen, waar staat u tja blz 40 van het boekje gelukkig net een weg overgestoken die genoemd werd in het boekje dat scheelde, welke plaats euh tussen Landschotse heide en Vessem, schoot die man ook wat mee op. Ziet u eendrukke weg, euh nee gelukkig zag ik net een vrachtwagen en gewone auto rijden dus als ik richting Vessum kijk heb ik aan mijn linkerkant de weg. Hij wist ongeveer was ik was, ik moest bij de ingang van het zandpad op de auto wachten dan kwamen ze eraan. Dus daar maar kop thee en fruit genomen en na een tijd ja hoor brandweerauto, 8 stoere mannen erin,  zij de auto uit, wei in en tegen de tijd dat ik mijn telefoon had gepakt om foto te maken was het schaap los, gelukkig vonden ze niet erg om te koen maar ik baalde wel ws had ik het dus ook zelf kunnen doen. Weer in de bene op naar Vessem, daar was helaas de Jacobshoeve dicht maar gelukkig is wel altijd de pelgrimshoeve open, dus daar een lauw bakkie koffie gedronken, mijn pelgrimspaspoort gekocht en mijn eerste stempel Ook een mooie kleine jacobsschelp helaas zonder gaatje nog.  Door het schaap was de tijd aardig opgeschoten dus snel weer op weg voor de laatste 6,5 km, hopeloos verdwaald in de bossen daar, totaal geen tekens meer. Een meneer wees mij gelukkig de goede kant op en via Halfmijl kwam ik weer op het pad en zo was ik om 16 uur in Knegsel, de buurtbus kwam over 45 min na die 26 km vond ik het eigenlijk ook wel lekker om zo even te zitten en niets te moeten behalve wachten. De terugreis liep verder goed om 19.00 uur kwam de trein aan in Delft een lange, bijzondere dag met bijzondere ontmoetingen en belevenissen