NS Zoetermeer - NS Alphen a/d Rijn, Groene Hartpad ( Zuidelijke Rijnstreek)

Eerst met de bus naar station Zoetermeer en zoals verwacht binnen 10 meter waren al de markeringen als sneeuw voor de zon verdwenen. Dus op de parkeerplaats bij station kwam het boekje al te voorschijn en ik mocht nog 30 kilometer lopen, een goed begin. De route liep langs de buitenrand van Zoetermeer langs het Westerpark, Buytenpark richting Zoetermeerse Plas. Na het moeizame begin ging het wel redelijk tot in het Buytenpark, je zou denken zo groot is dat toch niet maar helaas voor deze wandelaar groot genoeg om een hele verkeerde richting op te lopen en ik had het binnen een halve kilometer in de gaten, dus terug gelopen en raad gevraagd bij 2 vogelfotograven op de fiets (dus de juiste mensen ouder, bekend in de omgeving nam ik aan). Ze wijzen mij terug naar de weg waarvan ik dacht dat het de verkeerde was, nee die moest ik echt nemen. Niet dus kwam ik na kilometertje of 3 achter, gelukkig toen iemand getroffen die daar uit de buurt kwam en regelmatig wandelde en kreeg ik de juiste informatie. Niet teruggelopen want op zich was ik op de goede weg alleen aan de verkeerde kant van de Meerpolder. Vlak voor de Zoetermeerse Plas kruiste ik het pad en kon ik de route verder goed lopen.

Het was een schitterende dag, op de Plas kwamen de eerste zeilboten te voorschijn, bijna lente. Via struikgewas kwam ik op een grote parkeerterrein waar ik bijna overhoop werd gereden, gelopen door stormvloed van kinderen, wandelwagens, honden alle soorten en maten en ouders. Allemaal op weg naar 't Geertje, nog nooit van gehoord maar razend populair bij de jonge ouders en aanhang. Via 't Geertje (kaasboerderij / kinderboerderij / speeltuin / boten verhuur) langs de Noord Aa gauw de drukte ontlopen, na 2 meter was het weer rustig. Bij de Geerweg een hoge fietsbrug over en al snel kwam de afslag naar het Korte Kerkpad, de weg naar Weipoort.

Weipoort was voor mij de ontdekking van de dag, een oud kerkdorp in lintvorm met aan beide zijde van de weg boerderijen met aan de achterkant een vliet lopen, iedere boerderij had dus aan de achterkant en als de boerderij ver naar achteren was gelegen aan de voorkant een ophaalburg waar het vee dus over moet om naar de weilanden te gaan. Heel bijzonder. Aan het einde van het dorp een brug over richting Hazerswoude. Snel kwam daar het volgende obstakel in zicht, geluidsloos en onzichtbaar sluipen met een rugzak en klotsende flesjes water door een natuurgebied heen worstelen zodat de vogels mij niet zouden opmerken. Niet haalbaar dus wat mij geïrriteerde en boze blikken van de volgende groep vogelspotters opleverde. Het was vlg mij wedstrijddag van wie heeft een groot -groter - grootste lens op de camera zitten want ongelofelijk wat een lenzen. sommige zo zwaar dat ze op een speciaal kussentje moesten liggen in het autoraampje en als klap op de vuurpijl was ik ook zo iemand die gedag durfde te zeggen. Dag vogeltjes. Helaas bij het natuurgebied De Wilck stond wel een bord verboden voor honden maar niet verboden voor mensen, de vogels hadden mij toch al lang opgemerkt ws.

Na het natuurgebied kwam ik op de Vierheemskinderenweg (wat een schitterende naam) en na het oversteken van N209 - met gevaar voor eigen leven - kwam ik op de Galgweg en later liep ik over het Papepad, ik dacht altijd dat de kerkpaden voor alle kerkgangers uit de dorpen waren maar vlg de informatie werden ze hoofdzakelijk gebruikt door de katholieken om naar de roomse kerk in andere gemeentes te gaan. Even dacht ik dat ik in Hazerswoude zou belanden maar vlak voor deze gemeente ging het richting Alphen, via het terras van café klein Giethoorn de weg opzoeken langs heel veel tuinderijen van struikjes boompjes richting spoorlijn. Via de Compierekade, de Spijkerboorse kade en het Bedelaarsbos kwam ik in Alphen aan de Rijn terecht, fietspad volgen en ipv links af te slaan richting Aarlanderveen ging ik rechtsaf naar het ns station. Pittig dagje lopen maar volbracht zonder 1 blaar en ik kon nog steeds lopen dus wederom trots.