Swalmen - Montfort, Pieterpad deel II, etappe 10

In februari gestopt in Swalmen, in mijn geheugen klein onooglijk dorp met veel industrie toen ik naar het station liep. Maar hoe anders was mijn indruk nu, een statig helaas kleine kern (veel verwoestingen uit WO II) en groen. Vanaf het station door een lange straat naar de dorpskern toe gelopen met een al snel vanuit het dorp een lang pad de bossen in naar Kasteel Hillenraedt, helaas niet toegankelijk voor bezoekers. Een van de mooiste kastelen die ik tijdens het Pieterpad gezien heb. Vanuit de bossen naar het dorpje Boukoul met iets van kangoeroe-achtige diertjes in een tuin, eest zag ik er 1 maar ik weet niet wie er nieuwsgierige waren de dieren of ik, er steeds meer zichtbaarder. De weg oversteken om door de bossen te wandelen naar Maalbroek. Een stuk over een weg waar in het verleden ook de romeinen gebanjerd hebben. Van de middeleeuwen naar de romeinen zo overpeins je steeds weer nieuwe dingen tijdens het wandelen. Voor Maalbroek ging de weg langs een hele oude kasteelboerderij, ondanks dat het ong. 7 km verder lag toch nog verbonden aan Hillenraedt, helaas kon deze boerderij ook niet echt van dichtbij bekeken worden. In Maalbroek koffie gedronken, een van de goedkoopste café's die ik ben tegengekomen, onder de 2 euro voor een cappuccino. Alleen hadden ze geen lekkers erbij dat was wel een min puntje :-).

De weg ging langs Roermond, je zag de industriewijken tijdens tussen de bomen en weilanden door liggen. Over de IJzeren Rijn, richting Melick ik ben nu gekomen aan de rand van Roerdal. Melick lag langs de Romeinse weg Heerlen - Xanten wat ook merkbaar is aan diverse opgraven en gevonden schatten in de bodem. Op het land waren veel boeren, voornamelijk werden er suikerbieten gerooid, grote machines en vrachtwagens rijden af en aan. Vanaf grote afstand waren de torens van de abdij van Sint Odiliënberg te zien. Na Sint Odiliënberg ging het weer de bossen in de laatste kilometers van die dag kwamen eraan. Vroeger waren hier veel moerassen dat is nog wel te merken aan de vele beekjes die er lopen, net als bij de Maas zijn er ook hier veel projecten om de oude oevers in originele staat te herstellen of zo dat de natuur meer ruimte krijgt. Het laatste stukje ging het door de weilanden richting Montfort. Tegen Montfort aan ligt ook het café van een trotste opa Verstappen, daar tegenover heb ik de bus gepakt naar Roermond  om op deze manier weer terug te gaan naar Delft, het was warm onderweg ondanks dat het oktober was, veel gelopen in een T-shirt, onderweg kwamen de eerste buien aanzetten en in Delft hoosde het, tussen 2 pieken in naar huis gefietst.