De weg naar Consuma

22 mei 2019 - Consuma, Italië

Vriendelijke mensen, heerlijk bed, drukke kamer maar een karig ontbijt dat viel tegen 😕 Dus onderweg naar het beginpunt van de wandeling eerst maar langs de supermarkt om wat extra energie in te slaan. Pontassieve is een oude stad en dat zag je pas goed toen we de stad verlieten, wat overal wel opvalt is hoeveel standbeelden / plaquettes er zijn voor soldaten gesneuveld in de 1e wereldoorlog. In iedere plaats worden ze herdacht. Via een oude burg over de Sieve verlieten we Pontassieve en ging de weg gelijk omhoog dus al snel gingen de vesten uit, het was nog bewolkt eigenlijk was dat fijn en het allerbelangrijkste het was droog. Regelmatig een groepje oude huizen met waterput soms kerkje erbij en veel wijngaarden olijfboomgaarden en zo ging het naar Diacceto waar ik ging zitten wachten op Janneke, samen kop koffie en cheesecake genuttigd en ging het weer verder. Eigenlijk zouden we in Pelago lunchen maar toch de afspraak gewijzigd naar lunchen in Ristonchi bij een kasteel. Ik ben blij dat ik goed kan klimmen en dalen want ik heb nu toch wel gewenst dat het kasteel wat zou dalen maar helaas ach wel is de cheesecake gelijk verbrand. Bij het kasteel op Janneke gewacht, wat gedronken, gegeten en toen gesprekken met de gasten van het kasteel, Amerikanen die een bruiloft kwamen vieren waarvan de bruidegom uit Duitsland komt en de bruid uit Noorwegen. Daarna begon de tocht der dwalingen, ik liep eerst rondje v de zaak en kwam ik Janneke weer tegen en tijdje samen opgelopen tot het pad de heuvel op ging. De heuvel was stijl en de beloofde 2 uur om in Consuma te komen werd wel wat langer. Ik krijg steeds meer verwondering voor Franciscus en alle mensen  die toen leefden, wat zijn wij verwend met luxe dingen zoals schoenen, watertappunten en meer simpele dingen. Na de steile heuvel kwam ik uit in een bos waar ik op een gegeven moment dus wel verkeerd liep met als gevolg dat ik belandde in drijfmodder, mijn arme schoenen ze zien er niet meer uit. Irina, de eigenaresse van B&B heeft er een foto van gemaakt zo bijzonder zagen ze eruit. Janneke had mij een beetje bang gemaakt dat ze zwijnen had gehoord en dat ze agressief konden zijn dus toch maar een dikke tak gezocht zoadat ik van mij af kon slaan. Ik dacht het ik per ongeluk mijn GPS in de koffer had laten zitten dus gevoelsmatig was ik aan het dwalen in het grote enge bos. Uit het bos was het een makkie, ondanks dat het toen nog ruim 30 min lopen was naar het dorp. In het dorp liep ik gelijk de eigenaresse van B&B tegen het lijf die mij met de auto naar B&B bracht, we zijn met 4 personen, naast ons een echtpaar die ook deze route lopen. Irina kookt vanavond voor ons en vlg briefje is het ontbijt morgen koffie met een croissant dus ik hoop dat dat een foutje is. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Herma:
    23 mei 2019
    Bewondering hoor dames. Liefs van Herma en natuurlijk Wilco :)
  2. Trudy:
    26 mei 2019
    Txs, het is een schitterende route