Maarheeze - Ell, Pelgrimspad deel II, etappe 6
20 maart 2016 - Ell, Nederland
- De etappes gaan nu zover het Brabantse en Limburgse land in dat het overnachten wordt. De verbinding richting Sittard is ook slechter, in Eindhoven gaat de sprinter pas rond een uurtje of negen rijden dus ook ditmaal startte ik daardoor laat met wandelen. Het scheelde al wel dat ik zo vanuit het industrieterrein het bos inliep om op de route te komen. Vlakbij de grenskerk ging de route verder over Maarheezerveld richting Weert, veel mengelmoes tussen moerassige stukken / bos en wat heidevelden. Na een uurtje lopen kwam het eerste café in zicht, keurig overgeslagen, via viaduct de A2 overgestoken waar ik gelijk kon afslaan voor het volgende café, wederom afgeslagen. Maar de derde vlakbij Weerterbergen kon ik toch onmogelijk weerstaan, daar dus warme apfelstrudel met warme vanillesaus en ijs met kop koffie. Hierna begon eigenlijk het mooiste stuk van de wandeling, mijn geliefde heidevelden. Eerst langs het vakantiepark Weerterbergen (de huisjes zijn in geen dertig jaar meer gerenoveerd zo te zien), onbewaakte spoorwegovergang over en dan loop je weer midden op de heide. Blijft voor mij onwaarschijnlijk mooi, gelukkig is het geen augustus of september anders zou ik foto's blijven maken. Dit heideveld heet Boshoverheide en is een groot grafheuvelveld uit de late bronstijd en vroege ijzertijd. Helaas ook veel verloren gegaan maar zo raar om ergens te lopen waarvan je weet dat duizenden jaren geleden hier ook mensen liepen, mensen verbrand werden en begraven in urns.Te snel naar mijn zin was ik van het veld af en liep ik langs industriegebied richting Sluis 16, langs de spoorlijn IJzeren Rijn. Na de sluis ging het langs de IJzeren Man, eerst het zwembad en later het natuurgebied met grote vijvers waar ook nog actief zand gewonnen wordt tbv industrie. De omgeving werd meer akkerbouw / bos dan heidevelden.
- Je merkt dat je nu meer in Limburg komt, in Brabant zag ik veel wegkapellen maar in Limburg wegkruisen, dus nu proberen onderscheid te gaan maken tussen de verschillende wegkruisen: moordkruisen, zerkkruisen, processiekruisen, grenskruisen, hagelkruisen en missiekruisen. Dan mis ik toch wel een degelijk R-K achtergrond. Zo heb ik al geleerd afgelopen tijd wat halfvasten is, dat de meeste wegkappelen opgedragen zijn aan Maria en dus nu het hoofdstuk wegkruisen en heiligen. Daar ben ik hele aparte van tegengekomen op dit pad. Maar in ieder geval bij het wegkruis Diesterbaan moest ik rechtdoor, de Tungelerwallen op, bosgebied met wat stuifzand. In het verleden hebben hier de barakken van het Ambonezenkamp gestaan, voor mij niet zichtbaar meer maar misschien niet goed gekeken. Wat wel opviel wat het moordkruis met ook een begeleidend briefje erbij dat de informatie dat op het kruis stond niet correct was. Je kan het je niet voorstellen maar eens was hier iemand vermoord (de hersens ingeslagen) met een herdersstaf. Op deze route liep dit weekend ook een andere wandeling dus het was druk, grotendeels liepen de routes parallel aan elkaar maar soms net wat anders wat ook verwarring gaf zowel bij mij als bij de andere wandelaars want wie loopt nu goed? Maar voorbij Tungelroy liep ik weer eenzaam en alleen ;-) nog een paar kilometer was het nu naar Ell maar zeker op het einde van de dag was het regelmatig: oh huizen, ik ben er bijna maar dan toch net niet. Even na 17.00 was ik in het dorp en op zoek naar de warme hap. Gelukkig een lekker restaurant gevonden waar ik kon aanschuiven bij warm buffet, simpel maar na zo'n dag smaakt alles. Rond 19.00 naar mijn overnachtingsadres gelopen, lag dicht bij restaurant, ingecheckt en gauw met de voeten omhoog.
1 Reactie
-
Pia:7 april 2016Supermooie wandeling! Bijzonder en interessant he al die verhalen van heel heel vroeger. Mateloos boeiend.
